مطالعه ی گازهای تخمیری شکمبه با حضور یا عدم حضور محدودکننده های متان

تاثیر مهار متانوژن¬ها بر فرآیند تخمیر در پروژه¬ای متشکل از یک فراتحلیل و 5 آزمایش بررسی شد. در بخش فراتحلیل، اثر مهارکننده¬های شیمیایی در تحقیقات برون¬تنی و درون¬تنی بررسی شد. در تحقیقات برون¬تنی، مهارکننده¬ها به¬طور موثری تولید متان را مهار کردند (001/0>p)، اما مهار متان با دفع هیدروژن (001/0>p) و اثر منفی بر vfas (021/0= p) همراه بود. در تحقیقات درون¬تنی، مهار متان غلظت vfas را افزایش داد (031/0= p)، ولی اثر مثبتی در عملکرد دام¬ها نداشت. در آزمایش اول، اثر غلظت¬های مختلف دو مهارکننده 2- برومواتان¬سولفونات (bes) و کلروفرم در کشت ناپیوسته بر تولید و ترکیب گاز بررسی شد. هر دو مهارکننده بیش از 98 درصد تولید متان را مهار کردند (001/0>p) و مهار متان با افزایش هیدروژن همراه بود (001/0>p). در آزمایش دوم، تاثیر حبس گاز در محل تخمیر بر فراسنجه¬های تخمیر بررسی شد. حبس طولانی گاز به¬طور معنی¬داری تولید گاز و قابلیت هضم را کاهش (001/0>p) و درصد گازهای قابل¬احتراق (h2 + ch4) را افزایش (02/0=p) داد، اما تولید گازهای قابل احتراق (میلی¬لیتر) به ازای واحد ماده آلی تجزیه شده تحت تاثیر قرار نگرفت. در آزمایش سوم، اثر مهار متان در سوبسترا¬های علوفه¬ و غلات بررسی شد. مهار متان تولید گاز و گازهای قابل¬احتراق را تنها در علوفه¬ها کاهش داد (01/0>p). تولید vfas در یونجه تحت تاثیر مهار متان قرار نگرفت، اما به طور معنی¬داری در سیلاژ ذرت (036/0=p)، دانه جو (033/0=p) و دانه ذرت (001/0>p) کاهش یافت. اثر مهار متان بر نسبت مولی اسیدهای چرب فرار مشابه و در جهت کاهش استات و افزایش پروپیونات و بوتیرات بود. در آزمایش چهارم، اثر کلروفرم و نسبت علوفه به کنسانتره بر تولید و ترکیب گاز و قابلیت هضم طی یک دوره کشت پیوسته 10 روزه بررسی شد. کلروفرم تولید متان را به طور کامل مهار کرد، اما دفع هیدروژن افزایش یافت و میزان دفع هیدروژن تحت تاثیر درصد کنسانتره در سوبسترا قرار گرفت. در آزمایش پنجم، اثر مهار متان با استفاده از کلروفرم در بره¬های پرواری بررسی شد. در این آزمایش، مهار متان اثر منفی بر غلظت vfas و نسبت استات، و اثر مثبت بر نسبت پروپیونات و بوتیرات داشت، اما اثری بر عملکرد بره¬ها نداشت. به ¬طور کلی، نتایج نشان داد، به هنگام مهار کامل متانوژن¬ها، وجود همزمانی میان تولید و استفاده از هیدروژن در مسیر¬های مفید برای دام ضروری است، در غیر این صورت، اثر مثبت کاهش اتلاف انرژی از طریق متان با کاهش تولید vfas و اتلاف انرژی به صورت h2 خنثی می¬شود و توجه به این نکته، در خوراک¬های محتوی مقدار کنسانتره بیشتر به دلیل نرخ تولید هیدروژن بالاتر، اهمیت بیشتری دارد.